როგორ დავამონტაჟოთ ლამინირებული იატაკი ჩვენივე ხელით

ლამინირებული იატაკი გამოირჩევა ესთეტიკური იერით, ფასისა და ხარისხის შესაბამისობით. მარტივი დასამონტაჟებელია, საკუთარი ხელითაც კი. მონტაჟის საბოლოო შედეგი, პირდაპირ დამოკიდებულია დასაგები ზედაპირის პირველად მდგომარეობაზე. თუ ამას არ გავითვალისწინებთ, საფარი არამარტო არათანაბრად დაიგება, არამედ გაიზრდება გადაბმების დაზიანების საშიშროება. ძირითადად, არსებობს ორი ტიპის ზედაპირი: ხისა და ბეტონის. 

ბეტონის ზედაპირი:

მანამ სანამ დავაგებთ  იატაკის საფარს, უნდა დავრწმუნდეთ ბეტონის ზედაპირის სისწორეში, დასაშვებია  უთანაბრობა არაუმეტეს 3მმ-სა.  ამ უთანაბრობის გასასწორებლად გამოიყენება ლამინატის ქვეშსაგები.  თუ ყოველ ორ კვადრატულ მეტრში  აღმოვაჩენთ არსებით ცვლილებებს, მაშინ აუცილებელია იატაკის ხელახლა მოჭიმვა.

არ არის რეკომენდებული ლამინატი დაიგოს ცივ ბეტონზე, თუ არ არის გათვლისწინებული იატაკის დათბუნება, მაშინ რეკომენდებულია ერთი ფენა ფანერის გამოყენება უშუალოდ იატაკის ლამინირებული საფარის დაგებამდე.

ხის ზედაპირი:

ხის ზედაპირის შემთხვევაში, საქმიანობა ბევრად უფრო შრომატევადია. აუცილებელია შეფასდეს ხის მთლიანი ზედაპირი სხვადასხვა ტიპის დაზიანებაზე, სოკოზე, ხავსზე, ან ბიოლოგიურ დაავადებაზე. აქაც, როგორც, ცივი ბეტონის შემთხვევაში, რეკომენდებულია  ფანერის გამოყენება ქვეშსაგებად. 

ქვეშსაგები:

ლამინატის დასაგებად გამოიყენება რამოდენიმე სახის ქვეშსაგები, თითოეულ მათგანს აქვს თავისი პლიუსი და მინუსი, ასევე, შესაბამისი ფასი.

საცობის საფარი:

მასალის თვისებაა, აღდგეს გარკვეული ზეწოლის შემდეგ, აქვს დაბალი თბოგამტარობა, მასალა ნატურალურია, შესაბამისად - ეკოლოგიურად სუფთა.

აქაფებული პოლისტიროლი:

უნივერსალური ქვეშსაგები მასალაა, რომელიც გამოიყენება, როგორც ცივ ბეტონზე, ასევე ხის ზედაპირზე, აქვს მომატებული ხმის იზოლაცია და ტენის მიმართ მედეგიამ ან უპირატესობების მიუხედავად, ექსპლუატაციის მოკლე პერიოდი აქვს, 5-6 წელიწადში კარგავს სიმკვრივეს. საშიშია ხანძრის დროს,  წვისას გამოყოფს მომწამვლელ აირებს.

პოლიეთილენი:

ყველაზე ბიუჯეტური მასალა, შესაბამისი ხარისხით. დროთა განმავლობაში, ულტრაფიოლეტური დატვირთვის გამო, კარგავს ფორმას.

ფილების რაოდენობის დათვლა:

ყველაზე მარტივი მეთოდი: S შენობა/S ფილა;  თუმცა  მივიღებთ მიახლოებით რაოდენობას,   რადგანაც, საბოლოო  საჭიროება დამოკიდებულია შემდეგ ფაქტორებზე:

• დაგების მეთოდი, კლასიკურ დასაგებ მეთოდსა და დიაგონალურს შორის,  საჭირო რაოდენობა განსხვავდება 40%-ით.
• ფილების სიგრძე.
• მცოდნეობა. დილეტანტებს უჭირთ, პირველივე ჯერზე სუფთა სამუშაოს შესრულება.

კლასიკური დასაგები მეთოდი:

• დაგების კლასიკური მეთოდი გამოირჩევა ეკონომიურობით, - გამოყენებადია ყველა ფილა, ჭრის მინიმალური აუცილებლობით.

დაგების დიაგონალური მეთოდი:

დაგების დიაგონალური მეთოდი, შრომატევადი და არაეკონომიურია, აუცილებელია შესაბამისად გადაიჭრას თითოეული დაფა. საბოლოო შედეგად მივიღებთ იმას, რომ ვიზუალურად სწორი იქნება, როგორც იატაკი, ასევე კედლები. დაგების ასეთი მეთოდი, ვიზუალურად ზრდის შენობას, რაც არასტანდარტული, პატარა ოთახებისთვის, სასიამოვნო გარემოს ქმნის.

საჭირო ხელსაწყოები:

• ხის ან რეზინის ჩაქუჩი.
• საზომი რგოლი, გონიო.
• მარკერი.
• ხერხი
• წებოვანი ლენტი, ქვეშსაგებით დასაგებად.